سرقت ادبی چیست؟ محققان مدتهاست که نگران سرقت ادبی هستند. عمل سرقت ادبی شامل کپی کردن کار، ایده یا کلمات شخص دیگری و ادعا کردن آنها به عنوان متعلق به خودتان است. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. تحقیقات علمی به روش های زیر مستعد سرقت ادبی هستند:
1. سرقت علمی مستقیم
یکی از اشکال آشکار سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است، که در آن شخص بدون ذکر منبع، کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می کند. در این صورت سرقت ادبی جدی ترین جرم است و ممکن است منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت محقق و پیگرد قانونی شود.
سرقت ادبی می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله گرفتن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، و گرفتن متن از منبع منتشر نشده. سرقت ادبی غیرمستقیم زمانی اتفاق میافتد که از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع یا اجازه استفاده شود. در صورت امکان، محققین باید همه منابع را به درستی اعتبار دهند و مجوز بگیرند.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق میافتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. شما همچنان می توانید به دلیل سرقت ادبی رد شوید، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. این بر اساس یک خط قبلا منتشر شده است. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
در صورت امکان، محققان باید مجوز انتشار آثار منتشر شده قبلی خود را دریافت کنند و به درستی از آن استناد کنند. نویسندگان نشریات جدید همچنین باید اطمینان حاصل کنند که تحقیقات و ایده هایی که ارائه می کنند اصیل هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی کلمات و ساختار جمله دیگری را می گیرد و کمی آنها را تغییر می دهد. با این حال، از آنجایی که ایدهها و آثار نویسنده اصلی اعتبار مناسبی ندارند، همچنان سرقت ادبی است.
این نوع سرقت ادبی شامل استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الگو برای خودتان، اصلاح فقط چند کلمه یا ساختار جمله، اما حفظ ایده اصلی، یا استفاده از مترادف به جای کلمات اصلی است.
در هنگام ارائه ایده ها و آثار دیگران، ضروری است که محققان به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را در این فرآیند تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
در سرقت ادبی موزاییک، منابع مختلف با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب میشود، زیرا ایدهها و اثر نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نشده است.
سرقت موزاییک راه های مختلفی وجود دارد، از جمله استفاده از متن از منابع مختلف بدون استناد مناسب، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد کافی.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. پژوهشگران باید ایدههای اصلی را هنگام جمعبندی منابع متعدد به دقت نشان دهند.
سرقت ادبی در مقالات علمی: پیامدها
مقالات علمی می توانند به شدت تحت تأثیر سرقت ادبی قرار گیرند. محققی که مرتکب سرقت ادبی می شود می تواند با عواقب زیر روبرو شود:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. محققان در نتیجه این عمل نادرست ممکن است آسیب های شغلی قابل توجهی را متحمل شوند که به اعتبار و اعتبار آنها لطمه می زند. دانشمندانی که دستنوشتههای خود را برای رد کردن ارسال میکنند، ممکن است در نتیجه بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه تحقیقات را برای آنها دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند و محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته می شود ممکن است با مجازات هایی مانند جریمه نقدی یا حبس روبرو شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی حقوق نویسندگان اصلی را نقض می کند. دزدان ادبی ممکن است در برخی موارد تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
ابطال گواهی
ابطال مدرک پژوهشگر نیز می تواند ناشی از سرقت ادبی باشد. برای محققان، این می تواند تأثیر شدیدی بر آینده شغلی آنها داشته باشد. ممکن است در صورت ابطال مدرک شما شغل خود را از دست بدهید و ممکن است فرصت های آینده شما را محدود کند.
مجازات سرقت ادبی در ایران
در دنیای دانشگاهی، سرقت ادبی مشکلی است که همه کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد. ایران در سال های اخیر اقدامات متعددی را برای جلوگیری از سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. افرادی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. به منظور اطمینان از انجام تحقیقات اخلاقی و صحیح، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را برای مؤسسات دانشگاهی و محققان اجرا کرده است.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. میزان سرقت ادبی تعیین کننده شدت مجازات است. رایج ترین مجازات های سرقت ادبی در ایران عبارتند از:
ابطال گواهی
زمانی که فردی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، دانشگاه های ایران مدرک را لغو می کنند. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
در صورت متهم شدن به سرقت ادبی، احتمال تعلیق پژوهشگران از انجام تحقیقات وجود دارد. دسترسی محدود به منابع و بودجه، احتمال ادامه کار را کمتر می کند.
ممنوعیت انتشار
یک محقق دانشگاهی که سرقت ادبی می کند ممکن است از انتشار منع شود. قبل از اینکه اجازه انتشار هر اثری به آنها داده شود، یک دوره زمانی مشخص خواهد بود. در نتیجه، شغل و شهرت آنها در جامعه علمی می تواند به طور قابل توجهی آسیب ببیند.
penalty
محققی که متهم به سرقت ادبی شده است، ممکن است علاوه بر جریمه های فوق، جریمه ای نیز بپردازد. بسته به سطح سرقت ادبی، جریمه متفاوت خواهد بود.
پیامدهای قانونی
هنگامی که محققان مرتکب سرقت ادبی می شوند، ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند.سرقت ادبی توسط قوانین کپی رایت ممنوع است.
در ایران نیز اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی انجام شده است. NREC تضمین می کند که شیوه های تحقیقاتی اخلاقی هستند و یکپارچگی در سراسر MSRT حفظ می شود. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیتههای اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کردهاند. کمیتههای اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش میدهند و اطمینان میدهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت میکنند.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده و دانشجویان شناسایی می کند. در نتیجه، گزارشهای سرقت ادبی تولید میشوند که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته میکنند. ناشران و مؤسسات آموزشی از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با استفاده از Plagiarism Checker X، میتوانید یک نسخه خطی را با پایگاه دادهای از آثار منتشر شده مقایسه کنید و تشخیص دهید که سرقت علمی است یا خیر. با استفاده از این ابزار، میتوانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و ببینید کدام قسمتهای دستنوشته شما مشابه آنهایی است که در جاهای دیگر منتشر شده است. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. دانشجویان و محققان معمولاً از Grammarly برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
Copyscape
با استفاده از Copyscape، یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و شباهت ها برجسته می شوند. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد میشود. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
Thenticate با مقایسه آنها با پایگاه داده های آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و شباهت های بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
یک ابزار رایگان تشخیص سرقت ادبی به نام DupliChecker یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که شباهت های بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. محقق و دانشجو از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی مستلزم استفاده از ابزارهای خاصی از سوی داوران مجلات علمی است.
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. با استفاده از پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای شناسایی سرقت ادبی در دست نوشته ها آموزش می بینند. داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و سایر انواع سرقت ادبی را از طریق بررسی دقیق تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برنامه نرم افزاری تشخیص سرقت ادبی ابزار دیگری است که توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می شود. ابزارهای نرم افزاری وجود دارد که نسخه خطی شما را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت هایی پیدا کند. تجزیه و تحلیل دستنوشته و آثار منتشر شده، گزارش سرقت ادبی تولید میکند.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی از بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی در مقالاتی که بررسی می کنند استفاده می کنند. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. بدین ترتیب تمامی منابع به درستی ذکر شده و هیچ استنادی از قلم نیفتاده است.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. بازبینان ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت بیشتر بررسی کنند تا بفهمند سرقت ادبی رخ داده است یا خیر.
مقالات علمی و پیشگیری از سرقت ادبی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استفاده از استنادهای مناسب می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. دادن اعتبار به نویسنده اصلی هنگام استفاده از اثر شخص دیگری ضروری است. استنادهای درون متنی و همچنین فهرست مرجع در پایان ارائه شده است. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
بورسیه از تعدادی از سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. به منظور پیروی از دستورالعملهای سبکهای استناد مورد نیاز رشتههای خود، محققان باید با آنها آشنا شوند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. ابزارهای آنلاین بررسی سرقت ادبی برای محققان در دسترس است. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. این امکان برای محققین وجود دارد که قبل از ارسال دستنوشته خود، با استفاده از چککننده سرقت علمی، سرقت علمی را شناسایی و آن را تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
در بازنویسی، شما ایده ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. در نقل قول، مراقب باشید که معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری استفاده می کند و کمی ساختار کلمات و جمله را تغییر می دهد.
ترجمه باید با استفاده از کلمات و ساختار جمله خود محقق انجام شود. فهرست مرجع و استناد درون متنی نیز باید گنجانده شود تا نویسنده اصلی به درستی اعتبار یابد.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. درک قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر می شود می تواند به جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. مواقعی وجود دارد که محققان برای استفاده از آثار یا فرمهای خاص به مجوز نیاز دارند.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خودتان نوشته شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. ارائه کار یا ایده های دیگران باید برای مخاطب معنادارتر شود. هر زمان که از یک نقل قول مستقیم استفاده می کنید، باید آن را در گیومه نقل کنید و به درستی آن را به نویسنده اصلی نسبت دهید. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مستندسازی صحیح منابع برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی ضروری است. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. در پایان باید با استفاده از این اطلاعات یک فهرست مرجع دقیق ایجاد شود. با مستندسازی صحیح همه منابع، محققان می توانند از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله، کار خود را بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. اشتباهات املایی و گرامری نیز باید در دستنوشته بررسی شود. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. سرقت ادبی در مقالات علمی بسیار قابل پیشگیری است اگر محققان انواع، پیامدها و بهترین شیوه ها را درک کنند.
برای محققین مهم است که از تکنیک های استناد مناسب پیروی کنند، از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند، به دقت بازنویسی کنند، قوانین کپی رایت را درک کنند، از کلمات خودشان استفاده کنند و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنند.
همچنین داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی به یکپارچگی تحقیقات علمی کمک می کنند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. تحقیقات علمی را می توان با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیش برد.